پرسپولیسی بودن را کنار بگذار و یادش را گرامی بدار
بزرگی به رنگ نیست . به شرف است . ناصر حجازی سرش را هیچ گاه برای انعامی خم نکرد ....
دروازه بانی که در اوج معروفیت از کشورش خارج شد تا زیر بار اطاعت نرود
و به مربیگری در بنگلادشی پرداخت که تنها غذایش نان و موز بود و آن هم یک وعده در روز .
او از این دوران به تلخی یاد کرد و آنقدر بی ادعا بود که کمتر کسی از این دوران او خبر دارد ......
مردی که حرف حقش را به زیرمیزی ها نمی فروخت .........