اشعار و متون عاشقانهبدون شک تلخ ترین شب فوتبالی ما شب شکست در
منامه بود. شبی که هیچ چیز به سود ایرانی ها نبود، نه میزبانی بحرین، نه
قضاوت کارلوس گونزالز گواتمالایی، نه گل علی دایی زخم خورده و نه بازی
آسمانخراش های چیرو. هیچ چیز. سه بر یک باختیم و عربستان با گلباران کردن
تایلند راهی جام جهانی فوتبال شد.
ما باختیم و آن باخت در ذهن مان به خاطره ای
تلخ مبدل شد. باختیم و رقص بازیکنان بحرینی با پرچم عربستان در یادمان
ماند. باختیم و بغض کردیم. بغضی که ده سال گلویمان را فشرد. ده سال گذشت.
در تمام این ده سال بارها بحرین را بردیم، در جام ملت ها، در مقدماتی های جام جهانی. با گل های بسیار. با چهار گل و شش گل. بارها بردیم و از گربه رقصانی گفتیم. گربه رقصانی هایی که البته هیچ یک دلمان را خنک نمی کرد. ده سال بعد اما ورق برگشت. حالا سرنوشت را ما می نوشتیم.
ده سال گذشت و ده گل برتری بحرینی ها هم چاره نبود. ده سال گذشت و شیرین ترین گل دریافتی تیم ملی به همان دروازه ای رفت که تلخ ترین گل یحیی گل محمدی رفته بود. همان گل بی ارزش. همان گل تلخ.
ده سال گذشت و حلاوت حذف سعودی های عربستان در ملبورن استرالیا با حذف بحرین دو چندان شد. ده سال گذشت و بغضمان ترکید. انتقام به این دنیا بود.
در تمام این ده سال بارها بحرین را بردیم، در جام ملت ها، در مقدماتی های جام جهانی. با گل های بسیار. با چهار گل و شش گل. بارها بردیم و از گربه رقصانی گفتیم. گربه رقصانی هایی که البته هیچ یک دلمان را خنک نمی کرد. ده سال بعد اما ورق برگشت. حالا سرنوشت را ما می نوشتیم.
ده سال گذشت و ده گل برتری بحرینی ها هم چاره نبود. ده سال گذشت و شیرین ترین گل دریافتی تیم ملی به همان دروازه ای رفت که تلخ ترین گل یحیی گل محمدی رفته بود. همان گل بی ارزش. همان گل تلخ.
ده سال گذشت و حلاوت حذف سعودی های عربستان در ملبورن استرالیا با حذف بحرین دو چندان شد. ده سال گذشت و بغضمان ترکید. انتقام به این دنیا بود.
زنگ خطر به صدا درآمد/ فیفا خواستار توضیح از فدراسیون فوتبال ایران شد